Ludzie

Po Wielkiej Pożodze, kiedy ludzkość przybyła do tego obcego świata, od razu zjednoczyła siły z innymi rasami, by odbudować cywilizację z popiołów i przetrwać w tym nowym, nieznanym miejscu. Wspólnie założyli miasto Rhetta, choć ludzie od początku czuli się niedoceniani i obwiniani za swoją mroczną przeszłość. Zdawali sobie sprawę, że są najsłabszą rasą - kruchymi istotami wśród potężnych magów i wojowników. Ich serca wypełniał niepokój i strach przed nieznanym losem. Cienie przeszłości ciążyły na ich umysłach, przypominając o winach i błędach. Jednak musieli przetrwać, choćby po to, by odkupić grzechy swych przodków.

Jednak wkrótce po przybyciu zauważyli dziwne zmiany zachodzące w ich ciałach. Kiedy stawali po raz pierwszy oko w oko z demonami Mrocznej Parady, niektórych ludzi ogarniała nieznana im wcześniej moc. Nazwali ją Aurą – energia płynąca z ich wnętrza, która pozwalała czynić niemożliwe, lecz za cenę utraty życia przy nadmiernym korzystaniu z niej. Zaczęli uczyć się jej używać, choć elfowie ostrzegali, że czerpią z mrocznych głębin Otchłani, gdzie kryją się demony pragnące opanować ich umysły.

Dla ludzi był to początek nowej ery. Chcieli się rozwijać, odkrywać możliwości Aury i zmieniać świat na lepsze. Jednak elfowie bali się konsekwencji i nie pozwolili im działać swobodnie w Rhetcie. Po wiekach napięć ludzkość postanowiła więc opuścić miasto i ruszyć na wschód.

Opuszczając Rhettę, ludzie zagłębili się w nieznane krainy wschodu. Tam, pośród dzikich lasów i górskich szczytów, osiedlili żyzne ziemie, na których zakładali własne królestwa. Wznosili potężne zamki i tworzyli nową cywilizację, kontynuując badania nad aurą. Ich kultura i nauka kwitły, lecz z biegiem czasu w sercach ludzi zaczęły kiełkować niezgoda i chciwość. Pogrążeni w mroku, zapomnieli o ideałach, które niegdyś ich zjednoczyły. Dawne więzi pękały, a ongiś zwarta społeczność rozpadła się na wrogie frakcje, rywalizujące o władzę, wpływy i terytorium. Ciemność rozprzestrzeniała się, siejąc nienawiść i rozlewając krew tam, gdzie niegdyś panowała harmonia.